Prachtige cheque van Toppoint
Prachtige cheque ontvangen van Toppoint. Bij de opening hebben zij aan hun gasten gevraagd om, in plaats van een gift, een donatie te doen voor Ekiko. Dankjewel voor dit mooie gebaar.
Prachtige cheque ontvangen van Toppoint. Bij de opening hebben zij aan hun gasten gevraagd om, in plaats van een gift, een donatie te doen voor Ekiko. Dankjewel voor dit mooie gebaar.
Wanneer ze alle spullen ziet wordt ze blij/in Ervaringsverhalen, Jeugdzorg /door Marije
Vanuit het werkveld kregen we onderstaand bericht. Dit zegt alles waar Ekiko voor staat, waar wij ons voor inzetten, en hoe waardevol de Ekiko-koffer is.
(onderstaand bericht is uiteraard met toestemming geplaatst)
Ik werk in het crisisteam van Veilig Thuis Twente en heb een 9 jarig meisje (laten we haar Ella noemen) een Ekiko koffer gegeven. In huis was het niet meer veilig voor haar, haar moeder en het paar maanden oude zusje van Ella. Omdat het niet meer veilig was zijn moeder en beide kinderen naar een veilige plek gebracht. Het was een hele onderneming, moeder had maar weinig tijd om spullen te pakken. Ze kon alleen wat babyvoeding meenemen voor het zusje van Ella. Onderweg, als we bij een politieagent in de auto zitten, vraag ik wat Ella leuk vindt om te doen. Ik leg haar uit dat we een lange rit voor de boeg hebben en zeg dat ze gerust haar ogen dicht mag doen om te slapen.
Ella vertelt dat ze het leuk vind om regenbogen te tekenen. Ze kruipt tegen haar moeder aan maar doet geen oog dicht. Eenmaal op de bestemming aangekomen loopt Ella mee naar de kofferbak, ik wijs de Ekiko koffer aan en zeg dat deze voor haar is. Ze lacht. Ik geef haar het handvat van de trolley zodat ze er zelf mee naar de deur kan lopen. Wanneer we eenmaal binnen zijn wil ze niets liever dan de koffer direct open maken. Ze vraagt: “Mag ik hem nu al open maken?” Ik zeg dat dat natuurlijk mag en help haar met de rits. Wanneer ze alle spullen ziet wordt ze blij. Ze herkent de boekjes die er in zitten, pakt de stiften en het tekenboek, gaat op de grond liggen en tekent een regenboog. Wat ontzettend fijn dat ik dit meisje, voor wie nu nog zoveel onduidelijk is over waar ze naartoe zal gaan de komende tijd, etc. in ieder geval dit cadeau kon geven!
Megan Vennegoor
Al 5 jaar lang maakt Stichting Ekiko zich sterk om kinderen uit Twente, die niet langer thuis kunnen slapen, een Ekiko-koffer te geven. Een koffer vol spulletjes zoals een tandenborstel, pyjama, knuffelbeer, speelgoed, muziek en soms ook luiers.
De koffer staat voor het begin van een nieuwe toekomst. Met spullen die van hen worden en van hen blijven. Zodat ze iets eigens hebben op het moment dat ze op een nieuwe, veilige plek verwelkomd worden. Omdat we vinden dat elk kind dat nodig heeft.
Al 5 jaar en dat mag best gevierd worden!
Daarom mochten kinderen, die in een pleeggezin of instantie wonen, uit Twente komen of een binding hebben met Twente, hun wens naar ons sturen. Of het nu een gekke, bijzondere of grappige wens was, alle wensen werden verzameld in de zogenaamde “Wenskoffer”. In de lente en zomer van 2018 werden deze wensen vervuld. Daarnaast verschijnt in het najaar van 2018 ons jubileummagazine. Dat wordt breed verspreid onder partijen die bij jeugdzorg betrokken zijn.
Afgelopen week zijn we geïnterviewd door de Overijsselse Ziekenomroep. De uitzending is binnenkort te beluisteren. Nogmaals hartelijk dank voor deze uitnodiging en het mooie gesprek!
Hij vraagt of alles echt voor hem is en of hij het mag houden./in Ervaringsverhalen, Pleegzorg /door Marije
(Door een pleegmoeder)
Vrijdag 13 september: vandaag wordt er bij ons een pleegkind bijgeplaatst. We weten dat het een spannende uithuisplaatsing gaat worden, zijn ouders kunnen de opvoeding niet aan. Maar het verdriet, de onmacht en boosheid over de uithuisplaatsing van hun kind is enorm. Ouders kunnen nog niet geloven dat het gaat gebeuren tot het zover is. Ze hebben zich er dan ook niet op voorbereid.
Hun zoon wordt door de gezinsvoogd van Bureau Jeugdzorg opgehaald en wordt naar ons gebracht. Hij heeft niets bij zich als hij zijn huis verlaat, behalve de kleding die hij aan heeft. Dan komt hij aangelopen op onze oprit, met een vrolijk gekleurde koffer maar met zijn hoofd gebogen.
Als we afscheid hebben genomen van zijn gezinsvoogd gaan we de koffer uitpakken. Hij vraagt of alles echt voor hem is en of hij het mag houden. Ja, en ook de koffer is nu van jou, die zetten we in je kast. We bekijken de spullen en leggen het een beetje op de juiste plek; de pyjama op bed en de knuffel erbij. En de kleding in de kast. Het speelgoed in de koffer geeft hem afleiding en het meest blij is hij met de LEGO en de DVD die erin zit.
Hij past goed op zijn spullen en voor het naar bed gaan legt hij alles weer netjes op zijn kamer. De koffer lost zijn verdriet niet op, maar ik was wel erg blij dat hij iets bij zich had waar hij een beetje houvast aan heeft.
Deze website gebruikt cookies. Door verder te navigeren op deze website gaat u akkoord met het gebruik van cookies.
OK